با سلام
در اين که قرآن کلامي فصيح و بليغ در رساندن مقصود خويش است شکي نيست
و در اين که با مراجعه به آيات متحد المضمون هم مي توان به نکات ريز و دقيقي دست يافت نيز نمي توان تشکيک کرد.
آنچه که شما فرموده ايد اشکال بر کساني است که مي گويند بدون استفاده از آيات ديگر، نمي توان از اين آيه برداشت خاصي داشت برداشتي که بتوان به عنوان حجتي شرعي از آن استفاده نمود. ولي اگر کسي مدعي شود که با مراجعه به آيات ديگر که در طراز همين آيه هست و با انس بيشتر با اين گونه آيات قرآني، فهم ديگري از آيات براي انسان به وجود مي آيد به نظر شما آيا اين حرف اشتباه است؟
آيا اگر کسي با استادي مانوس باشد و کلام او را در موضوعي خاص بشنود، دقيقا از کلام اين استاد همان فهمي را دارد که فردي براي اولين بار با کلام آن استاد با آن مواجه مي شود؟
سر بلند باشيد
