ساعت دماسنج

نام:
ايميل:
سايت:
   
متن پيام :
حداکثر 2000 حرف
كد امنيتي:
  
  
 
+ امير 
لطفا لينک مطلبتان در مورد برزخي بودن قصه آدم(ع) و شيطان را بفرماييد
در ضمن يکي حرفي زده بود که بهتر جواب بدهيد:
دليل لطف که مهمترين دليل عقلي بر لزوم نبوت و ارسال رسل است همه انسانها را مشمول اين لطف مي داند لذا انحصار اين لطف به زمان عصر نزول وحي وجهي ندارد بلکه بايد کتاب منزل کتابي در بردارنده تمام نيازمنديهاي انسان تا قيام قيامت باشد و قرآن چنين است و در حديث است که امام معصوم پرسيدند چرا قرآن هميشه تازه است و امام فرموده اند چون قرآن براي مردم يک زمان دون زمان ديگر نازل نشده بلکه براي همگان نازل شده است لذا در هر عصر و زماني تازه است
ظاهرا نظريه پرداز عزيز عنايتي به روايات اهل بيت عليهم السلام نداشته اند

پاسخ

سلام. در فاعليت فاعل و قدرت الهي نقصي نيست. نقص در قابليت قابل و ظرفيت قرآن است که در آن نمي تواند همه نيازهاي بشري پاسخ گفته شود؛ به همين رو، در کنار کتاب، عترت نهاده شده و بعد از عترت نيز روات حديث و فقهاء هستند که نيازهاي جديد را پاسخگو هستند. تازه بودن قرآن هم به اين است که همواره مورد مراجعه مسلمانان است و از آموزه هاي آن بهره برداري مي شود. قرآن بدون عترت براي دين کافي نيست. عترت و سنت مکمل قرآن به شمار مي رود.
+ طيبه غريب 


سلام استاد

آيا اين نيسا كه درست است يراي آنها مراتبي در مقام است و تا جايي كه خاطرم هست درباره اين كه با فرشته گان اگر آمگونه كه نبايد عكن كنند چه خواهد شد و چگونه با آنان رفتار خواهد شد

+ مهدي مسعود 

سلام استاد گرامي

سوالي از خدمتتان داشتم که برايم پيش آمده خدا خطاب به فرشتگان فرمود اسجدوا لادم سوال اين است که اين امر امر تکويني است يا تشريعي اگر تکويني است که تخلف ناپذير است چرا شيطان تبعيت نکرد و اگر تشريعي است اولا هنوز دين وشريعتي نيامده بود وثانيا براي فرشتگان تشريعي معنا ندارد زيرا به دنبال امر و نهي تشريعي بهشت وجهنم مطرح مي شود و براي فرشتگان بهشت و جهنم معنا ندارد

ظاهر امر نه تکويني است نه تشريعي پس اين چه امري است؟

سوال دوم اين است که آيا حضرت موسي و عيسي علي نبينا و آله وعليهما السلام پيامبران ابراهيمي نبودند چنانکه قرآن مي فرمايد چرا اين دو از کعبه نامي نبردند و ديدگه اين دو درباره کعبه و مکه چيست

ضمن تشکر دانشجوي هميشگي شما 09132673126

پاسخ

به نام خدا و با سلام. ان شاء الله در پست مستقلي به آن خواهم پرداخت. اما اجمالا عرض كنم، قصه آدم و فرشتگان مثالي و برزخي است؛ مثل رؤيا؛ نه دنيوي. قصه حضرت ابراهيم هم از اين قرار است كه او براي هر منطقه عبادتگاهي ويژه آنان مي ساخت. در فلسطن عبادتگاهي براي مردمانش و در مكه عبادتگاهي براي عرب.