اولاً، مضامين آيات سوره مائده با سال دهم هجرت مناسبت ندارد. براي مثال در سوره مائده گفته شده است، دشمني مشرکان مکه سبب نشود، به آنان تعددي کنيد. يا گفته شده است، مشرکان مکه از دين شما مأيوس شدند. يا از آنان نترسيد. اين در حالي است که در سال هشتم هجرت مکه فتح شده بود و مردم مکه مسلمان شده بودند؛ لذا معنا نداشت، مسلمانان به آنان تعدي کنند يا از آنان بترسند يا آنان از دين مسلمانان مأيوس شده باشند. آنان ديگر کافر نبودند.ثانياً، در سوره فتح که قبل از سوره مائده نازل شده است، روز صلح حديبيه روز اتمام نعمت خوانده شده و همين معنا در آيه اکمال نيز که در سوره مائده قرار دارد و بعد از آن نازل شده، مورد تأکيد قرار گرفته است.ثالثاً، دين در هيچ يک از آيات قرآن به معناي نصب کسي به خلافت به کار نرفته است. دين به معناي احکام عبادي و غير عبادي است. در سياق آيه مائده نيز از احکام ديني سخن رفته است؛ نه از نصب کسي به خلافت.رابعاً، اگر آيه اکمال دين راجع به نصب علي به خلافت بود، وجهي نداشت، در ميان آياتي قرار بگيرد که هيچ مناسبتي با آنها ندارد. نه پيامبر چنين کار غير عقلائي انجام مي دهد و نه قرآن تحريف شده و از سوي صحابه در قرآن دستکاري شده است. هيچ روايتي نيز وجود ندارد که دلالت کند، پيامبر يا صحابه آيه اکمال دين را در سوره مائده گذاشته باشند.کمال دين هم به شکل گيري صور عبادات و سنن ديني است؛ نه به نصب کسي به خلافت. صور عبادي و غير عبادي دين نيز تا حدود سال ششم مشخص شده بود.البته اين بدان معنا نيست که ديگر چيزي به دين افزوده نمي شود. حديث ثقلين خود گواه بر اين است که دين در گذر زمان کامل تر مي شود. بسياري از مسائل مستحدث است که در زمان پيامبر هرگز مطرح نبوده است و با استنباط هاي ديني راه حل هاي مناسب مي يابند.