به نام خدا. من باز به اهانت هاي شما کاري ندارم. فقط سئوال علمي اتان را آن طور که مي فهمم، پاسخ مي دهم. ظاهراً شما مي فرماييد، در قرآن با نگاه ظاهري سخن گفته نشده است؛ بلکه با نگاه علمي سخن گفته شده است. لذا اگر در قرآن آمده، خورشيد حرکت مي کند، منظور حرکت ظاهري نيست؛ بلکه حرکت هايي است که امروزه علم درباره خورشيد کشف کرده است. اما من بر خلاف شما نظر دارم. من مي گويم، وقتي حضرت ابراهيم مي گويد: خداي من آن است که خورشيد را از مشرق بر مي آورد و تو اي نمرود اگر مي تواني از مغرب در آور، سخن او ناظر به حرکت ظاهري است. ظاهراً شما مي فرمايد، حضرت ابراهيم اشتباه کرده، اين چه ربطي به قرآن و کلام خدا دارد. اما بيان حرکت ظاهري فقط به اين مورد ختم نمي شود. موارد متعدد ديگري هم هست. در جايي آمده است که ماه در پي خورشيد حرکت مي کند و بي ترديد اين با نگاه ظاهري درست در مي آيد؛ نه به لحاظ علمي. سخن من اين است که نگاه ظاهري هم حق است و لذا باطل در قرآن راه نيافته است؛ اما شما مي فرماييد، نگاه ظاهري باطل است و لذا بايد چنين آياتي را به گونه اي معنا کرد که با نگاه علمي مطابق باشد. من عرض مي کنم، بدون قرينه و دليل از خود قرآن نمي توان، آيات را بر خلاف ظاهرش معنا کرد. نمي توان گفت: قرآني که براي هدايت عرب عصر نزول نازل شده، آنان آيات را نفهميدند و يا اشتباه فهميدند و در عين حال ادعا کنيم، قرآن در اوج فصاحت و بلاغت نازل شده است. موفق باشيد