اولاً، مگر پيامبر(ص) مرتکب چه جرم و گناهي شده است که شما از تصور آن به خدا پناه مي بريد. آن حضرت دغدغه فراموشي آيات وحي شده را داشته و از اين جهت مي خواسته، آيات نازله را در حين وحي تکرار کند که مبادا فراموش شود. اين مضمون در آيات ديگر قرآن مورد تأکيد قرار گرفته است. ثانياً، به طور طبيعي پيامبر(ص) چيزي را مي دانسته است که در مقام تکرار آن بر آمده و آن همان آيات اول سوره قيامت بوده است. ثالثاً، طبق اين بيان که نظريه مشهوري هم هست و به من هم اختصاص ندارد، مرجع ضمير هاء در «لِتَعْجَلَ بِهِ»، «جَمْعَهُ وَ قُرْآنَهُ»، «قَرَأْناهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ» و «بَيانَهُ» همان آيات سوره قيامت است که پيامبر(ص) در قرائت آن تعجيل کرده بود و منتظر نمانده بود تا پس از اتمام وحيش به قرائت آن بپردازد.