نظرات ياداشت مَجاز بودن آيات قيامت و دلالت عبارت «ما تشابه» بر آن

+ عليرضا

با سلام

جناب دکتر نکونام در مورد ايه7سوره ال عمران ،ايمان بدون علم و آگاهي که جنابعالي به راسخوان في العلم نسبت مي دهيد عقلا و منطقا مردود است و نيز در قرآن، هرگز چنين امري پسنديده نيست. ايمان تمام بت پرستان و مشرکين به بت شان نيز بدون علم بود و گرنه که عبدالله مي شدند
وقتي ابراهيم براي اطمينان قلبي خود(260- بقره)، خواهان ديدن زنده شدن مردگان به امر خداست و با وجود سوال خدا از اينکه آيا مومن نيستي(تعبدا قبول نداري)؟ مي گويد چرا ولي بهتر است مطمئن شوم(خودم هم بدانم).

از توصيف خود آيه بر مي آيد که راسخون في العلم بقدري دانشمند هستند که مي دانند که آيات چه متشابه و چه محکم، همگي از خدا بوده و حکمتي دارند و در نهايت خدا راسخون در علم را اولوالالباب و يا تقارب با آنان مي خواند.

بعد اينکه ايا حروف مقطعه جزو ايات متشابه هست؟

پاسخ

سلام. 1. شما اگر متعلق ايمان را در آيات قرآن بررسي کنيد، عبارت از مغيبات است که انسان علم به آن نمي تواند پيدا کند؛‌ نظير خدا و قيامت و فرشتگان. ناگزير بايد به قول قائل صادق اعتماد کرد؛ يعني ايمان آورد. 2. وقتي به کسي مي توان گفت، اعتماد کن؛ يعني ايمان بياور که علم نداشته باشد. وقتي علم داشته باشد، ايمان وجهي ندارد. وقتي کسي مي داند که خورشيد نور مي دهد، معنا ندارد، به او گفته شود، ايمان داشته باش که خورشيد نور مي دهد. 3. در اين زمينه اگر مقاله محکم و متشابه اينجانب را مطالعه کنيد، سئوالات شما پاسخ داده خواهد شد. 4. حروف مقطعه جزو آيات متشابه مصطلح قرآني نيست؛ اما طبق مصطلح برخي از علما جزو آيات متشابه است.