• وبلاگ : مدهامّتان: علوم و معارف قرآن و حديث
  • يادداشت : برتري هاي دين اسلام(2)
  • نظرات : 0 خصوصي ، 2 عمومي
    • تسبیح دیجیتال

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     
    + عليرضا 

    با سلام

    استاد در آيه47سوره نسا مي فرمايد که :(يَا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ آمِنُوا بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقًا لِمَا مَعَكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَطْمِسَ وُجُوهًا فَنَرُدَّهَا عَلَى أَدْبَارِهَا أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَمَا لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ ? وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولًا)؛ در اين ايه شريفه علت کيفر و لعن الهي به عدم گرويدن به اسلام وقرآن و نه انحراف اهل کتاب از اصول ديني ذکر شده است . از اين رو اولا اين که اهل کتاب مومن و بر حق اند مخالف دعوت به قرآن و اسلام هست و ثانياً اين که انتقاد الهي به خاطر بقا بر اهل کتاب بر کتاب خود نيست، مخالف صريح ايه فوف است.

    همچنين در آيه68مائده گذشته از اقامه تورات و انجيل، اقامه چيزي که از طرف خداوند به سوي اهل کتاب نازل شده است را لازم مي داند و آن چيز غير از قرآن نيست. پس با اين قرينه و سياق حتماً آيه سوره مائده ناظر به ايمان جامع و کامل هست، نه ايمان به خصوص کتاب آسماني خود؛ يعني بر يهود لازم است گذشته از ايمان به تورات، به انجيل و قران مومن شوند؛ چنانکه آيه68مائده اقامه(ما انزل اليکم من ربکم) را بعد از اقامه تورات و انجيل ذکر کرده است؛ از اين رو آيه69مائده را که هماهنگ با ايه68هست سند خوبي براي ابطال تگثر گرايي هست.

    پاسخ

    با سلام. 1. بي ترديد اهل کتاب اگر اسلام را حق يافتند، بايد ايمان بياورند؛ اما اگر حق نيافتند، دليلي ندارد، به چيزي که آن را حق نيافتند، ايمان بياورند. 2. ايمان اهل کتاب به اسلام، هرگز مستلزم دست شستن از شريعت خودشان نيست؛ چون شريعت يهود از سوي اسلام امضاء شده است؛ چنان که ما نيز به الهي بودن دين يهود و پيامبرشان ايمان داريم، اما اين مستلزم اين نيست که از شريعت يهود هم پيروي کنيم. صريح قرآن است که اهل کتاب اگر به تورات و انجيلشان عمل نکنند، اهل نجات نيستند و بي ترديد تورات و انجيل غير از قرآن است.
    + محسن 
    با سلام خدمت استاد گرانقدر.
    از گر قائل به نسبيت و حجيت فهم هاي گوناگون شويم اين سؤال را نميتوانم هضم کنم که
    1-چرا حضرت امير در برابر خوارج ايستاد و آن ها را از دم تيغ گذران؟ آيا حضرت امير نمي دانست که آن ها به اندازه فهم خود فهميده اند و لذا در برابر خدا مأمون هستند؟
    2- چرا حضرت صادق در برابر تفيسر اشتباه قتاده گفت واي بر تو خود را هلاک کرده اي و ديگران را نيز به هلاکت کشانده اي! آيا حضرت صادق(ع) نمي دانست که قتاده فتواي خود را از قرآن وبه قدر استطاعت خود در آورده؟
    پاسخ

    به نام خدا و با سلام. 1. به هر حال، خوارج در مقابل يک حاکم قانوني سر به شورش برداشته اند و لذا جنگيدن با آنها صرف نظر از اين که توجيه عقلي براي خودشان داشته باشند يا نداشته باشند، براي حضرت علي مشروع است. 2. ترديدي نمي توان داشت که خداوند جاهل غير مقصر را مجازات نمي کند. اگر بدون لجاجت، چيزي را حق يافته، نزد خداوند مأجور است. نزد اصوليون ثابت است که مجتهد خطاکار نيز مأجور است. 3. روايت مورد اشاره به لحاظ سندي مخدوش است و به فرض صحت، نبايد معتقد شد، امام صادق(ع) قتاده را بر چيزي که به آن جهل داشته، مذمت کرده و اهل هلاکت شمرده است. وقتي خدا جاهل را مجازات نمي کند، امام صادق(ع) هم وجهي ندارد، او را مذمت کند.