با سلام و عرض تسليت شهادت حضرت زهرا(سلام الله عليها)
اين استدلال که مراد خداوند فقط همان معاني است که عرف زمان نزول فهميده اند از جهاتي قابل مناقشه است
1-هيچ دليلي نداريم که فهمي که الان عقلا از قرآن دارند غير از آن چيزي است که عرف و عقلا زمان نزول فهميده اند.بله هر کسي هم حق ندارد برداشتهاي خود را به قرآن نسبت دهد.
2-اين که در احاديث آمده است احاديث ما را بر قرآن عرضه کنيد به اين معنا نيست که اگر حديثي بود که صحيح السند هم است و دلالت بر معنايي دارد که از ظاهر قرآن فهميده نميشود ولي خلاف قرآن هم نيست ما بياييم نسبت به غلو بدهيم بلکه مراد مواردي است که خلاف صريح قرآن باشد و شامل توسعه در مفهوم نخواهد بود روي اين اساس هم فرموده اند اگر روايت صحيحي از ما بشما رسيد و معناي آن را نفهميديد علم آن را بر ما موکول کنيد و زود رد نکنيد.
3-رواياتي مثل اين که القرآن سهل ممتنع و يا فرمايش به زراره که يا زراره ما ورثت من کتاب الله من شي در راستاي اين موضوع است که در عين اين که قرآن ظواهرش حجت است منتها مطالبي در قرآن است که همه کس متوجه آن نميشوند و نياز به بيان و توضيح آن از سوي پيامبر و اهل بيت عليهم السلام است و البته اين مطلب ضرري به فصاحت و بلاغت قرآن نميزند.
4-درست است که نسبت دادن مطلبي به خداوند و آيات قرآن کريم آن هم بصورتي که ديگران آن را نمي فهمند درست نيست و شامل تفسير به راي خواهد بود منتها اگر مطلبي از پيامبر و يا اهل بيت (عليهم السلام) به ما در مورد آيه اي از قرآن برسد از باب اينکه آنها معدن وحي و حافظ سر الهي و عالم به مراد خداوند هستند بايد اين مطالب را بپذيريم نه اينکه رد کنيم و همانطور که ميدانيد خيلي مطالب از آنها به ما رسيده که با ظاهر قرآن نه مخالفتي دارد و نه موافقتي و در اين صورت ميپذيريم.