به نام خدا و با سلام. ملاحظه تمام سوره هاي قرآن از گفتاري و شفاهي بودن و به عبارت دقيق تر خطابه اي بودن آنها خبر مي دهد. همين آيات مياني سوره قيامت، خود از بهترين شواهد گفتاري و خطابه اي بودن سوره هاي قرآن است. اين آيات هيچ ربطي به آيات صدر و ذيلش ندارد و فقط مرتبط به حالت پيامبر(ص) به هنگام دريافت آيات همين سوره است. سوره قيامت بسان سخنراني يک خطيبي است که در ميان سخنراني اش، امري خارج از موضوع سخن، نظر او را جلب مي کند و او را ناگزير مي سازد، راجع به آن سخني بگويد؛ مثل اين که ملاحظه مي کند، مخاطبش سر و صدا مي کند و خطيب خطاب به او مي گويد: خاموش باش. آيات مياني سوره قيامت، نظير خاموش باش اين خطيب است.