سلام بر شما. چند نکته در پاسخ: 1. براي من روشن نيست که مغلطه يا مغالطه اينجانب چيست. نظر من درباره شريعت آن است که همان احکام عقل و عقلاست. در اينجا کدام مغلطه يا مغالطه تعريف شده صورت گرفته است؟ 2. به باور من احکام شرع چيزي جز احکام عقل و عقلا نيست و از سوي ماوراي طبيعت همين احکام امضاء و تأييد شده است. اين که شما از اين سخن خنده اتان بگيرد، دليلي بر بي اعتباري آن نيست. بي اعتباري يک نظر در اين است که ادله اثباتي نداشته باشد و يا لوازم باطل داشته باشد. 3. احکام عقلاء از قومي به قوم ديگر و از عصري به عصر ديگر در مواردي تفاوت پيدا مي کند؛ بنابراين تفاوت هاي احکام عقلاء موجب خروج از شرع نيست. شريعت ها متعدد و متکثرند و هم مورد امضاء و تأييد ماوراء دانسته مي شود. 4. حقانيت احکام عقلي بداهت عقل است و حقانيت احکام عقلائي نيز به ابتناي آن بر خرد جمعي و عدم مخالفت با احکام عقل است؛ نه به امضاء ماوراء. 5. حکم شرع درباره کساني که يک شريعتي را قبول ندارند، همان حکم عقل و عقلاست. شريعت هر قومي بايد محترم شناخته شود. موفق باشيد.