نظرات ياداشت قرآن، کتاب موعظه(3) - مدهامّتان: علوم و معارف قرآن و حديث

+ شهاب

با سلام بر جناب آقاي دکتر نکونام
« شيطان از نظر لغوي صفت مبالغه است که از ريشه ي شاط يشيط به معناي شدت خشو و غضب گرفته مي شود چنان که تشيط به معناي برافروخته شدن خشم است. همچنين استشاطه را شدت و حدت يافتن خشم معني کرده اند...ابن فارس گويد: شيط از باب «شاط الشيئ» است که همان درگرفتن است و استشاط الرجل نيز يعني خشم او را در گرفت و شيطان نيز از همين باب است...»(نقد شبهات پيرامون قرآن کريم- مرحوم آيت الله معرفت - ص 237 و 238)
با تشکر

پاسخ

سلام. از توضيح شما ممنونم؛ اما اولاً، در معناشناسي توصيفي بايد به مورد استعمال نگاه کرد؛ نه به معاني ريشه اي يا مشتقات آن؛ زيرا چنان نيست که هر لفظي حاوي معاني ريشه اي باشد و يا يک مشتقي حاوي مشتق ديگري باشد. ثانياً، وجه تشبيه در آيه مورد بحث از جهت وحشتناکي است و البته وقتي کسي خشم آلود مي شود، وحشتناک هم مي شود.