وبلاگ :
مدهامّتان: علوم و معارف قرآن و حديث
يادداشت :
نقد نظريه «زبان قرآن، عرفي-فراعرفي»(11)
نظرات :
0
خصوصي ،
13
عمومي
نام:
ايميل:
سايت:
مشخصات شما ذخيره شود.
متن پيام :
حداکثر 2000 حرف
كد امنيتي:
اين پيام به صورت
خصوصي
ارسال شود.
+
محمد معظمي گودرزي
ادامه: بله قرآن براي هدايت کافيه ولي چون زبانش فراعرفي است احتياج به تبيين داره وحديث ثقلين هم به اين مطلب اشاره داره. در روايات هم داريم که اهل بيت(ع) مي گويند هرچه گفتيم از منشأ آن از قرآن از ما سوال کنيد
پاسخ
1. اين شعار که کفانا کتاب الله به شيعه تعلق ندارد. قرآن همراه عترت است. در قرآن همه آموزه هاي ديني نيامده است. 2. زبان قرآن هم به تصريح خودش عربي است که عرفي يعني متعارف ميان عرب است. زبان فراعرفي ترکيب تناقض آميز است. زبان فراعرفي زبان اجنه و فرشتگان است؛ نه زبان انسان ها. زبان انسان ها هم متعارف است؛ نه مجهول. 3. اگر قرآن محتاج تبيين باشد، هدايت کننده نخواهد بود. کتاب گنگ نمي تواند هدايت بخش باشد. 4. طبق حديث ثقلين، قرآن به طور مستقل هدايت بخش است و سنت هم به طور مستقل. منتها يکي مکمل ديگري است. 5. آن روايت مورد اشاره بايد ناظر به موارد خاصي باشد و گرنه ترديدي نيست که قريب به اتفاق روايات هيچ ربطي به آيات قرآن ندارد و از آيات قرآن قابل استخراج نيست. ربط بايد منطقي باشد. ربط آسمان و ريسماني که ربط نيست. موفق باشيد.