در قرآن خطاب به عرب عصر نزول آمده است كه اگر مي گوييد، قرآن را محمد(ص) بافته است، شما هم چنين كنيد و مثلش را بياوريد؛ اما بدانيد كه نمي توانيد چون آن از علم خدا سرچشمه گرفته است؛ اما در عين حال آمده است كه همين قرآن به لسان عربي مبين نازل شده است. نتيجه آن كه اعجاز قرآن با عرفي بودن زبان قرآن منافاتي ندارد. قرآن معجزه است؛ يعني كسي نمي تواند مثلش را بياورد و اين بدان معنا نيست كه قرآن به زبان متعارف عرب عصر نزول نيست. خدا به زبان متعارف عصر نزول سخن گفته است؛‏ نه به زبان اجنه و فرشتگان و يا هر زبان ديگري که براي عرب عصر نزول ناشناخته است. چرا كه اگر خداوند به زباني غير متعارف سخن مي گفت، مردم مراد الهي را درك نمي كردند و هدايت مردم ممكن نبود. عرفي بودن زبان يعني قابل فهم بودن مراد الهي براي عرب عصر نزول، نه قابل تحدي بودن قرآن. شما به چه دليل مي فرماييد، چون قرآن معجزه است، پس قرآن به زبان متعارف و قابل فهم عرب عصر نزول نيست. شما اين ملازمه را از کجا به دست آورده ايد؟