• وبلاگ : مدهامّتان: علوم و معارف قرآن و حديث
  • يادداشت : نزول قرآن در شب قدر
  • نظرات : 1 خصوصي ، 7 عمومي
    • mp3 player شوکر

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     
    + hoora 
    خيلي متشکرم از پاسخ و پاسخگويي شما.
    + hoora 
    با سلام
    آيا پيش از رحلت پيامبر و تکميل نزول قرآن شروع و پايان سوره ها مشخص بوده است؟ يعني سوره اي بر پيامبر نازل ميشده و ايشان ميفرمودند اين يک سوره کامل است از بسم الله تا آخر. يا اينکه تا زمان رحلت ايشان معلوم نبوده که بعدا آياتي بين يا انتهاي يک سوره -مجموعه آيات قبلا نازل شده- قرار خواهدگرفت يا نه (به اصطلاح در سوره ها تا زمان رحلت باز بوده)؟
    اگر اولي درست باشد، چگونه است که برخي سوره ها را مخلوط مکي-مدني ميدانند يا اصلا مثلا آخرين آيه نازل شده وسط سوره بقره است.
    اگر دومي درست باشد، تا زمان خاتمه نزول نميشده اعتماد کنند که فلان سوره کامل است و مثلا آنرا در نماز بعد از حمد بخوانند.
    لطفا راهنمايي کنيد. متشکر
    پاسخ

    سلام. قريب به تمام سوره هاي قرآن به شهادت پيوستگي سياقشان دفعي النزول بوده اند و معدودي از سوره هاي بلند که تدريجي النزول بوده اند، تا نزولشان تکميل نمي شده، سوره بعدي آغاز نمي شده است؛ لذا بايد گفت، هيچ سوره هاي ممزوج از آيات مکي و مدني و نيز حتي هيچ سوره اي که آياتش به تاريخ هاي مختلف تعلق داشته باشد، وجود ندارد و آنچه که بر اساس آن گفته اند، سوره هايي ممزوج از مکي و مدني يا ممزوج از آيات با تاريخ هاي مختلف هست، روايات اسباب نزول است که هيچ اعتباري ندارند و علامه طباطبايي آنها را قصصي دانسته است که به آيات قرآن چسبانده شده اند. موفق باشيد.
    + امير 
    با سلام و خسته نباشيد
    مقاله شما را ديدم عمده دليل و اشکال شما عدم تام و کامل بودن آيه اقرا باسم ربک الذي خلق است که البته چون 4 آيه بعد را اوصاف رب ميگيريد اين اشکال را مطرح ميکنيد به عبارت ديگر ميفرماييد 5 آيه نخست به اصطلاح مما يصح عليه السکوت نيست و مخاطب هنوز منتظر ادامه سخن است ولي با تفسير و توضيحي که قبلا ذکر شد اين مشکل حل ميشود يعني در اين آيات تکيه بر مساله ربوبيت پروردگار شده است و بعدش اثبات اين ربوبيت . مساله اي که مشرکان مخالف آن بوده و ربوبيت و تدبير را مختص بتها ميدانستند. و اين مطالبي است کامل و مستقل.
    با تشکر.
    پاسخ

    با سلام و عرض ارادت. نظر به اين که فعل اقرأ متعدي است و باء در باسم باء الصاق است، استنباط چنان معنايي که فرموديد، مشکل به نظر مي رسد. اگر باء زايده بود، شايد نظر شما وجهي پيدا مي کرد. به هر حال تشکر مي کنم.
    + امير 
    در اينکه منظور از مفعول در اقرا چيه مفسران مطالبي گفته اند ازجمله القرآن که در تقدير است يا اينکه باء در اينجا زائده است يعني نام پروردگارت را بخوان. به هر حال هرچه مراد باشد ضرري به اين مطلب نميزند که اين آيات در اول بعثت نازل شده باشد و در اصل تکيه بر مساله ربوبيت پروردگار شده است و بعدش اثبات اين ربوبيت . مساله اي که مشرکان مخالف آن بوده و ربوبيت و تدبير را مختص بتها ميدانستند(ر.ک تفسير نمونه ذيل آيات مربوطه)
    پاسخ

    با سلام، من اين ادله را نقد كرده ام. لطفاً به اين لينك مراجعه فرماييد. http://journals.ut.ac.ir/page/article-frame.html?articleId=4822
    + امير 
    عجيبه ميفرماييد ناقص است با اينکه اين همه معرف و مطالب ناب دارد دقت کنيد:


    بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

    بخوان به نام پروردگارت كه آفريد (1)

    اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ ?1?

    انسان را از علق آفريد (2)

    خَلَقَ الْإِنسَانَ مِنْ عَلَقٍ ?2?

    بخوان و پروردگار تو كريمترين [كريمان] است (3)

    اقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ ?3?

    همان كس كه به وسيله قلم آموخت (4)

    الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ ?4?

    آنچه را كه انسان نمى‏دانست [بتدريج به او] آموخت (5)


    پاسخ

    سلام. عبارت اصلي آيه «اقرء باسم ربک» است. بقيه آن اوصاف رب است. عبارت «بخوان» ناقص است و در آن مشخص نشده است، چه چيزي را بخواند. وقتي به کسي مي توانيم، بگوييم، بخوان که يا چيزي در ذهن داشته باشد يا نوشته اي پيش رو. حال آن که شما مي فرماييد، آن در آغاز بعثت نازل شده و پيامبر هم خالي الذهن بوده و هم مکتوبي نداشته است که بخواند.
    + امير 
    در ضمن
    1- اولا همه علماي اهل لغت با نظر شما موافق نيستند مثل راغب در مفردات
    2- اين آيات مربوط به مائده آسماني هم اولا در سوره مائده آمده نه بقره و ثانيا آيه 112 در مقام اخبار نيست بلکه سوالي است از طرف حوارييون بوده است که پرسيدند هل يستطيع ربک ان ينزل علينا مائده من السماء...
    و در آيه 114 همين سوره هم متکلم عوض ميشود و گوينده حضرت عيسي (ع) است پس گويندگان مختلف بوده اند و هر کدام معناي خاصي از عبارت خود قصد کرده اند.
    پاسخ

    راغب اصفهاني يک نفر است. شما به کتب ديگر لغت مثل لسان العرب مراجعه کنيد، در آنها آمده است که انزل و نزّل و نزل به به يک معناست.
    + امير 
    5 آيه اول سوره علق به اتفاق اکثرمفسرين (اگر همه نگوييم) در آغاز وحي بر پيامبر نازل شده است و اول وحي هم ماه رجب بوده و طريقه جمع بين اين و ايات مبوط به شب قدر . ماه رمضان همان نزول دفعي تدريجي است
    پاسخ

    سلام. پنج آيه اول سوره علق جز فرمان اقرء (بخوان) مطلبي ندارد و اين ناقص است و شنونده را ساکت نمي کند؛ لذا نمي تواند جدا نازل شده باشد. به علاوه آيه بعدش با «کلا» شروع شده که در آغاز کلام مستقل نمي آيد. مضامين سوره علق نشان مي دهد که نمي تواند در آغاز بعثت نازل شده باشد. در آن آمده است که پيامبر(ص) دعوت به تقوا کرده و مشرکان او را تکذيب نموده اند؛ بنابراين بايد مدتي پس از بعثت نازل شده باشد.