عشق الهی
در حدود سال هشتاد و یک، ناراحتیهای طاقتفرسایی برایم پیدا شده بود. این ناراحتی ها برای من دلی شکسته پدید آورده بود و به من القا میکرد که دنیا بیوفاست. باید روزی همه این افراد و چیزهایی را که داری و به آنها دل بستهای، بگذاری و بروی. همیشه برایم این قسمت از دعای حزین تداعی میشد که: «ارحمنی یوم آتیک فرداً شاخصاً الیک بصری. مقلداً عملی. قد تبرأ جمیع الخلق منی. نعم و ابی و امی و من کان له کدّی و سعیی: خدایا به من رحم کن در روزی که تنها به نزدت میآیم و چشم به تو دوختهام و نامه عملم به گردنم آویخته شده است. همه مردم، آری! حتی پدرم و مادرم و همان کسانی که برایشان زحمت کشیدهام، از من بیزاری میجویند».
در این حال و هوا، همه کارهای متفرقه را کنار نهادم و آثاری که در زمینه عرفان و زندگی عرفا بود، مطالعه می کردم و یادداشتهایی را برمی داشتم که اکنون کلاسورهای متعددی از آنها فراهم شده است. نیز مرثیههای عاشقانه را از ذاکر و اکبری و هلالی و علیمی گوش میکردم و میگریستم. از همان سال شروع کردم، نوافلم را هم مرتب خواندن. در نافله شبم راز و نیاز با خدا و التماس دعا و شفاعت از اهل بیت(ع) داشتم.
به نظرم رسید. مطالب عارفانه و اخلاقی و مرثیههای عاشقانه را که مناسب حال خودم میدانم در وبلاگم بگذارم تا دیگران نیز از آنها بهرهبرداری کنند. نوشتن این مطالب از این باب است که من در این حال و هوا بمانم. گویند: اگر خواستید، مجرمی را تربیت کنید، به او مسئولیت تربیت کسان دیگر را بدهید تا از این رهگذر خودش اصلاح شود. قصه من نیز همین است. من خودم گنهکار و روسیاهی بیش نیستم که امید اصلاح و مغفرت دارم.
این وبلاگم را با عنوان «عشق و عاشقی» ایجاد کردم. اولین مطلبی هم که نوشتم، با این عنوان بود: «بیایید عاشقی کنیم» و ذیل آن لینکهای آهنگهای عاشقانه را قرار داده بودم. اولین آهنگی که برای وبلاگم گذاشته بودم، آهنگی از مرحوم ذاکر بود و بخش اول آن به این قرار بود:
اگه دیوونه ندیدهای به ما میگن دیوونه | اگه دیوونه شنیدهای به ما میگن دیوونه
منم یه روز عاقل بودم. عشق تو مجنونم کرد | ز شهر عقل و عاقلا یکباره بیرونم کرد
به جرم «عشق و عاشقی» به ما میگن دیوونه | بذار ملامت بکنن. یه خوب و بد میمونه
من عنوان وبلاگم را از این آهنگ اخذ کردم. البته بعد آن را به جهت این که با عشق مجازی و حیوانی اشتباه نشود، به «عشق الهی» تغییر دادم.
به هر حال، آنچه اینک در این نوشتار می آید، گزیده ای از مطالب وبلاگ عشق الهی است که در سه فصل تنظیم شده است. فصل اول درباره عشق به خدا و فصل دوم راجع به عشق به اهل بیت(ع) و فصل پایانی در زمینه عشق به مردم است.