مدهامّتان: علوم و معارف قرآن و حدیث

[QUOTE=سید;593]با تشکر از شما دوست عزیز منابع پست عبارتند از حدیث: بحارالانوار، ج39، ص 99
بیانات ایشان در مراسم احیای شب نوزدهم رمضان؛ مسجد أعظم قم 21 / 12 / 1371
در صورتی که سوالات دیگری دارید به [URL="http://pyambaraazam.parsiblog.com/"][COLOR=red]وبلاگ پیامبر اعظم(صلی‏الله‏علیه‏وآله‏وسلم) مراجعه کنید[/COLOR][/URL][/QUOTE]

این روایت تنها از یک طریق نقل شده و در طریق آن افراد مجهولی مثل علاء حسین همدانی قرار دارد که تنها در رجال شیخ طوسی گفته شده است که او از اصحاب امام باقر بوده است. او این سخن را معمولا از رجال ابن عقده نقل می کند و منظورش این است که او از آن امام روایت دارد و این هیچ مشخص نمی کند که او چطور کسی بوده است.
به هر حال اگر ما از ابعاد زمینی پیامبر و معصومین سخن بگوییم از نظر الگوگیری برای مخاطب بهتر است. حالات افسانه ای و خارق العادگی آن هم با تکیه بر روایات ضعیف برای آن بزرگان نقل کردن موجب می شود که ما آنان را بشر ندانیم و هرگاه که گفته می شود پیامبر و ائمه چنین رفتار می کردند پاسخ می شنویم که آنان پیامبر و امام بودند. ما نمی توانیم مثل آنان باشیم.