مدهامّتان: علوم و معارف قرآن و حدیث

در کانون گفتمان قرآن سؤال شده است که چطور روایت علاء بن حسین همدانی در خصوص امام علی غلوآمیز است که اصل و پاسخ آن در اینجا آمده است.

ادامه مطلب...

در کانون گفتمان قرآن قریب به این مضمون آمده است که فضائل ائمه همگی غالیانه است و بنابراین باید همه فضائل ائمه را انکار کنیم و این نمی تواند درست باشد که اصل سخن و پاسخ ما را در اینجا مطالعه می کنید.

نقل قول:

نوشته شده توسط m2babaey خوب آن بنده ی خدا این نقد را در این سایت ننوشته بودند و به همین دلیل ممکن است با خبر نباشند که شما برای نقد ایشان ایجا پاسخ نوشته اید. اگر می دانید مطلب بالا توسط چه کسی نوشته شده لطفا او را مطلع نمایید، شاید او هم پاسخی داشته باشد. متشکرم. اما نظر من این است که هر حدیثی که منزلتی از ائمه ی اطهار را بیان می کند می توان شبیه روایات غلات دانست. بنابرین نمی شود به راحتی به آن حدیث بی اعتنایی کرد. حالا اگر افراد مجهول الحالی که فرمودید از غلات می بودند مطلب آسانتر می توانست قبول بیفتد. راستی از آن بنده خدا فراموش نشود

از توصیه شما متشکرم. ناقد محترم در وبلاگم نقد نوشته و پاسخی که در اینجا آمده، همان چیزی است که در وبلاگ نوشته شده است. حتماً برای دیدن پاسخش به وبلاگم سر می زند.
اما به نظر من اولاً، منزلت برای ائمه باید با روایت معتبر ثابت شود، نه روایت مجهول یا مطعون الراوی که متن آن نیز با ظاهر آیات قرآن تعارض دارد.
ثانیاً، منزلت ائمه در ابعاد معنوی و ماورائی آنان خلاصه نمی شود. سیره عملی و سفارش های اخلاقی آنان نیز حاکی از منزلت برتر آنان است و اتفاقاً این بخش از منزلت آنان نیازمند توجه است. ما باید بنگریم که آنان چگونه زندگی کردند تا ما نیز مانند آنان زندگی کنیم؛ نه با خلاصه کردن آنان در منزلت ماورائی، آنان را از دسترس خود خارج کنیم و بگویم ما نمی توانیم پا جا پای آنان بگذاریم.
ثالثاً، ما اگر به منزلت ماورائی آنان بی اعتنایی کنیم بهتر است تا آن که به منزلت این جهانی آنان بی اعتنا باشیم. ما وقتی ضرر می کنیم که آنان را الگوی زندگی خود قرار ندهیم.

[QUOTE=سید;593]با تشکر از شما دوست عزیز منابع پست عبارتند از حدیث: بحارالانوار، ج39، ص 99
بیانات ایشان در مراسم احیای شب نوزدهم رمضان؛ مسجد أعظم قم 21 / 12 / 1371
در صورتی که سوالات دیگری دارید به [URL="http://pyambaraazam.parsiblog.com/"][COLOR=red]وبلاگ پیامبر اعظم(صلی‏الله‏علیه‏وآله‏وسلم) مراجعه کنید[/COLOR][/URL][/QUOTE]

این روایت تنها از یک طریق نقل شده و در طریق آن افراد مجهولی مثل علاء حسین همدانی قرار دارد که تنها در رجال شیخ طوسی گفته شده است که او از اصحاب امام باقر بوده است. او این سخن را معمولا از رجال ابن عقده نقل می کند و منظورش این است که او از آن امام روایت دارد و این هیچ مشخص نمی کند که او چطور کسی بوده است.
به هر حال اگر ما از ابعاد زمینی پیامبر و معصومین سخن بگوییم از نظر الگوگیری برای مخاطب بهتر است. حالات افسانه ای و خارق العادگی آن هم با تکیه بر روایات ضعیف برای آن بزرگان نقل کردن موجب می شود که ما آنان را بشر ندانیم و هرگاه که گفته می شود پیامبر و ائمه چنین رفتار می کردند پاسخ می شنویم که آنان پیامبر و امام بودند. ما نمی توانیم مثل آنان باشیم.