غالیانه بودن فضائل ائمه؟
در کانون گفتمان قرآن قریب به این مضمون آمده است که فضائل ائمه همگی غالیانه است و بنابراین باید همه فضائل ائمه را انکار کنیم و این نمی تواند درست باشد که اصل سخن و پاسخ ما را در اینجا مطالعه می کنید.
خوب آن بنده ی خدا این نقد را در این سایت ننوشته بودند و به همین دلیل ممکن است با خبر نباشند که شما برای نقد ایشان ایجا پاسخ نوشته اید. اگر می دانید مطلب بالا توسط چه کسی نوشته شده لطفا او را مطلع نمایید، شاید او هم پاسخی داشته باشد. متشکرم.
اما نظر من این است که هر حدیثی که منزلتی از ائمه ی اطهار را بیان می کند می توان شبیه روایات غلات دانست. بنابرین نمی شود به راحتی به آن حدیث بی اعتنایی کرد. حالا اگر افراد مجهول الحالی که فرمودید از غلات می بودند مطلب آسانتر می توانست قبول بیفتد. راستی از آن بنده خدا فراموش نشود |
اما به نظر من اولاً، منزلت برای ائمه باید با روایت معتبر ثابت شود، نه روایت مجهول یا مطعون الراوی که متن آن نیز با ظاهر آیات قرآن تعارض دارد.
ثانیاً، منزلت ائمه در ابعاد معنوی و ماورائی آنان خلاصه نمی شود. سیره عملی و سفارش های اخلاقی آنان نیز حاکی از منزلت برتر آنان است و اتفاقاً این بخش از منزلت آنان نیازمند توجه است. ما باید بنگریم که آنان چگونه زندگی کردند تا ما نیز مانند آنان زندگی کنیم؛ نه با خلاصه کردن آنان در منزلت ماورائی، آنان را از دسترس خود خارج کنیم و بگویم ما نمی توانیم پا جا پای آنان بگذاریم.
ثالثاً، ما اگر به منزلت ماورائی آنان بی اعتنایی کنیم بهتر است تا آن که به منزلت این جهانی آنان بی اعتنا باشیم. ما وقتی ضرر می کنیم که آنان را الگوی زندگی خود قرار ندهیم.